Ayoko naman ilagay lahat ng nagyayarii sa buhay ko dito. Di naman ako artista o sikat na tao para paka interesan ng madla. Para wag lang akong mapuna ni Kulas napilitan tuloy akong mag post.
Anyway, so far buhay pa naan kami. Humihinga at nagkukulitan pa din. Minsan nga may gusto akong isulat dito pero naisip ko, medyo personal na 'ata at di maganda. Ayaw ko kasing isalaysay ang buong buhay ko at baka di na ako respetuhin ng mga kamag-anak ko (as if alam nila na may blog ako - he he he).
Anyway, so far buhay pa naan kami. Humihinga at nagkukulitan pa din. Minsan nga may gusto akong isulat dito pero naisip ko, medyo personal na 'ata at di maganda. Ayaw ko kasing isalaysay ang buong buhay ko at baka di na ako respetuhin ng mga kamag-anak ko (as if alam nila na may blog ako - he he he).
So in the keeping with my promise to try and post something here it is.....
SOMETHING.
Gets 'nyo?
Kulas: O 'bat nakabusangot nanaman yan mukha mo?
Kulasa: Eh kasi wala di ko pa na u-update yung blog ko.
Kulas: Dahil lang doon aburido ka na?
Kulasa: Gusto ko kasi may laman siyang bago.
Kulas: Ay sus, parang may nagbabasa naman.
Kulasa: Kahit na wala, gusto ko lang.
Kulas: Dapat ba eveyday mayroon?
Kulasa: Hindi naman, kahit na once a week.
Kulas: Ay ewan, pwede naman once a month 'di ba?
Kulasa: Pwede, pero parang pangit.
Kulas: Mas pangit ang mukha mo pag nakakunot 'yan noo mo.
Kulasa: Bwisit.
Kulas: Ay naku, mag lagay ka nalang ng kahit ano.
Kulasa: Ano nga.
Kulas: Kahit ano, just write something.
Kulasa: (KACHING!) Thank you, thank you, ang galing mo talaga.
Ang sama ng tingin ni Kulas, parang nakakita ng isang lukring sa bahay.