Cheers

Pareho kami ni Kulas na takot sa paputok. Hindi kami bumibili ng mga 5-star, pla-pla, kwitis at kung ano-ano pa. Ayaw namin na sa ospital mag new year. Aba, baka minsan ka lang nga mapanood ng mga kaibigan mo sa TV eh nguma ngawngaw ka at pilipit ang nguso.

Kahit naman hindi kami nagpapaputok, bumibili kami ng mga pa-ilaw. Yung iba may konting paputok pero hindi kasing delikado. Naka kahon yon at mahaba ang mitsa. Hindi nakakatakot.

Noon unang New Year namin together, bumili ako ng sawa, dalawang tig-1000 rounds. Akala ko mahilig si Kulas. Yun pala takot din pala. Pero dahil may kamahalan at nakaka panghinayang sinindihan namin. Ayun, kulang nalang akyatan namin ang isa't-isa, napatakbo pa kami paloob ng bahay dahil biglang papunta sa amin yung whistle bomb sa dulo. Mula noon, natuto na kami.

Ngayon taon, bumili kami ng mga fountain at iba't-ibang klaseng pa-ilaw. Pagkatapos, umakyat kami sa bubong at doon namin pinagpatuloy ang celebration. Doon kasi sa may kubo namin, kitang-kita mo ang mga katabi namin barangay - ang barangay Ayala Alabang. Kaya naman ng magpasiklaban na sila ng kanilang mga fireworks, hindi kami magkanda ugaga sa paglinggon.
 

Kulasa: Grabe, magkano kaya ginasta ng mga 'yan?
Kulas: Oo nga, buti nalang tayo libre nood.
Kulasa: Yup, at di pa nakakangawit sa leeg.

Kulas: Next year bili tayo ng ganyan, kahit isa lang.
Kulasa: Naku , nagsalita, sisindihan mo kaya?
Kulas: Oo nga, sayang, 'to nalang malilit, maganda naman.
Kulasa: Next year dagdagan natin yung fountain, yung parang may watusi.
Kulas: At yung mga mga rockets na lumilipad.

Kulasa: Kulas, paano natin uubusin itong pagkain?
Kulas: Ang dami nga, grabe itong mga kapit-bahay magbigay.
Kulasa: Parang lahat masarap, tikman natin lahat.
Kulas: Grabe ka!
Kulasa: Tikim tikim lang naman. Parang pulutan.
Kulas: Ha! Ikaw din, baka maging parang unan yan tiyan mo.

Kulasa: Hoy, wala akong balak magging tulad mo!
Kulas: Ep ep ep, New Tear na, bawal masungit!
Kulasa: Ay naku, wala akong balak magging mukasim buong taon ano.
Kulas: Buti naman, cute ka pa naman sa kung lagi kang naka-smile.

Kulasa: Naka-ismile o naka-ismid cute pa rin ako.
Kulas: Sya-sya, kulang lang yan sa inom - Cheers!
Kulasa: Cheers Kulas, Happy New Year! Lab yah.
Kulas: Happy New Year Kuls! Lab yah too.

Manigong Bagong Taon sa inyong lahat!

Unang Pasko

Ilang buwan pa lang kami ni Kulas dito sa barrio namin. Madami na kaming nakilalang mga kapit-bahay. Mababait sila at masayang kasama. Binabantayan nila ang kubo namin kapag wala kami. Gaonon din naman kami sa kanila. Parang isang pamilya.

Pag mayroon may birthday ang sino man sa kanila - tatay, nanay, anak - sinasaluhan nila kami. Nagpapadala sila ng kahit kaunting ulam. Sharing ba. Maswerte pa kami at masasasrap magluto ang aking mga neighbors.

Ngayon Pasko, di na iba iyon.

10:17 pm

Kulasa: Kulas what's that?
Kulas: Padala ni neighbor 1, pancit molo
Kulasa: Wow!
Kulas: Meroon pang empanada.

10:26 pm

Kulas: O Eto, galing kay neighbor 2.
Kulasa: Ano yan?
Kulas: Spagehtti, garlic bread, at buko salad.

10:29 pm

Kulasa: Sino 'yon?
Kulas: Si neighbor 3, may padala.
Kulasa: Huh?
Kulas: Fried chicken at fruit salad.

10:45 pm

Kulasa: Kulas, may bigay si neighbor 4.
Lumpiang Shanghai at Pancit Bihon.

11:10 pm

Kulas: Galing kay neighbor 5, parang dessert din.


Masarap lahat ng luto. Pati sila nagustuhan 'yung bigay namin ni Kulas. Inahin ko lahat ng bigay sa amin, pati na yung niluto ko.

Nagdasal kami ni Kulas, nagpasalamat at siyempre nag Happy Birthday kay Jesus.

Regalo

Ang mga Pinoy nga naman pag pasko, kahit na naghihirap, sige pa rin ang gastos. Andyan ang pag handa ng Media Noche, andyan ang pagbili ng regalo. Hindi talaga maiaalis sa atin ito.

Ugali ko ang mamili ng pang regalo ng maaga. Ngayon pa lang ay tapos na kaming mamili ni Kulas. Ayoko ko kasing nakikipag siksikan sa malls. Si Kulas naman, di mo maasahan sa paglibot.

Mahirap din ang magisip ng ipang-reregalo. Kaya pinaguusap namin ni Kulas kung ano ang balak namin ibigay. Hindi lokohan ang pagbili ng regalo. Ilan ang kapatid, ilan ang pamangkin. Malaking pamilya sila Kulas, isipin nalang ninyo kung ilan ang kapatid at pamangkin niya. Andiyan pa ang mga ibang kamag-anak, inaanak, mga officemates, mga kapit bahay, mga kaibigan.

Lahat naman tayo pinaghahandaan ang pamimili nga regalo. Hindi naman kailangan mahal ang ibigay mo, kahit simple, basta pinagisipan. Kaya nga it's the thought that counts, thought - pinagisipan, hindi pinagpiliian.

Kulas: Shopping nanaman? Akala ko ba tapos ka nang mamili.
Kulasa: Oo nga, pero baka may nakalimutan ako.
Kulas: Patingin nga ng listahan? O, lahat naman meroon na.

Kulasa: May gusto lang akong balikan.
Kulas: Balikan? Anong yon?
Kulasa: Basta, may gusto akong bilhin.

Kulas: Ikaw talaga Kulasa, napaka gastadora mo.
Kulasa: Eh kailangan ko yon eh.
Kulas: Wala ka naman binili na hindi mo kailagan.
Kulasa: Oy, kahit na nakatago yung iba, nagagamit natin paminsan-minsan.
Kulas: Really? Eh yan juicer, nagamit mo na ba?
Kulasa: Bagong bili lang yan ano!
Kulas: Naku, parang hindi kita kilala, panic buyer ka.
Kulasa: At least hindi sira at reasonable yung price.

Kulas: Ewan. Basta promise walang kang bibilin gamit pang bahay.
Kulasa: Ok (hmph.)
Kulas: Walang gamit pang kusina.
Kulasa: Ok (hmphulit.)
Kulas: Walang pang decorate.
Kulasa: Ok (hmph talaga.)
Kulas: Walang pang pantry.
Kulasa: Ok (grrrrrrr)

Kulas: Ok, ok ka dyan. Sige, pero sasamahan kita.
Kulasa: Wag na, ako nalang.
Kulas: Bakit? Style mo bulok.
Kulasa: Style?
Kulas: Sneaky ka eh.
Kulasa: Hindi, ako sneaky.

Kulas: Basta, sasamahan kita.
Kulasa: Basta, hindi.
Kulas: Sige, magpunta ka magisa.
Kulasa: Kulas naman eh! (triple grrrrrrr)

Kulas: Sya-sya, ano ba yan babalikan mo?
Kulasa: Sandali lang ako.
Kulas: Ano nga yon?
Kulasa: Wala.
Kulas: Wala pala, tsaka nalang tayo umalis.
Kulasa: Kulas ano ba, napipikon na ako.
Kulas: Ano nga yon?
Kulasa: Regalo mo, kontento ka na?

Caroling

Pasko, pasko, pasko nanaman muli.....
Sa may bahay, ang aming bati.....
Feliz Natidad (tatarattat).....
Teynk yu, teynk yu....

Eto na, hindi pa nagsisimbang gabi ang daming nag ca-caroling. Style pa nila eh naghihiwalay. Obvious naman, kasi nakikita mo na nagiintay sa may kanto yung kasama. Hindi ko naman magawang magalit kasi naaawa naman ako.

Minsan lang nga nakakpikon ang mga ito. Magbigay ka minsan gagabi-gabihin ka ng mga makukulit. Kaya ngayon pasko, nag promise ako kay Kulas na hindi magiging masungit sa mga maaga mag caroling.

Kulasa: Naku naman, ang aga-aga nag ca-caroling na.
Kulas: Oy Kulasa, wag ka ngang ganyan.
Kulasa: Eh kasi naman, mag bigay ka ngayon, bukas andyan nanaman sila.
Kulas: Kaw naman, pagbigyan mo na.

Kulasa: Oo nga, kaya lang nahihiwlay pa sila eh.
Kulas: O di hatiin mo yung bibigay mo.
Kulasa: Ano bigyan ko ng piso?
Kulas: Wag naman.
Kulasa: Aba, kung piso gabi-gabi yan eh malaki maiipon nila.
Kulas: Ikaw talaga, kuripot!

Paghihiganti

Minsan hindi ko talaga mapigilan ang sarili ko. Bukutanging sira ulo 'ata ako o talagang masayahin tao.

Nagising ako ng 7:00. Aba hindi ako ginising ni Kulas.
Hindi nag-inggay o binulabog ang kama.
Pagmulat ng mata ko, may na amoy akong mabango, nakakalaway. Napangiti ako, nagluto ata si Kulas ng almusal.

Dahan dahan akong lumbas. Pagsilip ko sa kusina, aba may hinuhugasan si Kulas.

Pag lingon ni Kulas sabay akong sumigaw....

Kulasa: BIRTHDAY KO NGAYON! [with matching pose]
Kulas: Shhhhhhhhhh!
Kulasa: BIRTHDAY KO PO NGAYON!!!! [palit naman ng pose]
Kulas: Huuuu, ang aga-aga ang inggay mo!

Kulasa: Bakit, birthday ko naman talaga.
Kulas: Sya-sya.
Kulasa: Wow how sweet, nagluto ka ng breakfast?
Kulas: Yup.
Kulasa: Eh lunch? Kaw din ba magluluto?
Kulas: Yup.
Kulasa: Pati dinner?
Kulas: Yup.

Kulasa: Bakit?
Kulas: Eh birthday mo,your the master for the day.
Kulasa: Really, walang lokohan (hmmm something smells fishy)
Kulas: Peks man! Your wish is my command!

In short, mukhang nakalimutan ni Kulas ang pang aasar niya sa akin noon birthday nya. Kaya hindi lang nagluto si Kulas.

I will not elaborate on this, pero I found out na he is true to his word.

Am I just lucky or what.... he he he