Hindi ako nakapag-post sa blog ko kahapon. May mga bisita kami ni Kulas sa kubo at medyo ginabi na sila sa pag uwi [in short, umaga na]. Ito pa lang si Kulas ay binabantayan ang blog ko. Siguro gusto niyang malaman kung paninindigan ko ang regular na pag-update nito. Well, hindi nga regular pero mayroon naman.
Kulas: Milagro, hindi yata kita nakitang mag computer buong araw.
Kulasa: Ayaw mo noon tipid sa kuryente.
Kulas: Eh 'di hindi ka nag post ng blog mo ano?
Kulasa: Nag post.
Kulas: Kailan?
Kulasa: Kahapon.
Kulas: Kahapon? [nakataas pa ang kilay]
Kulasa: OK, noon isang araw.
Kulas: Bakit di ka nag post kahapon.
Kulasa: Hello, parang may bisita tayo ano.
Kulas: So, sabi mo sandali lang mag post.
Kulasa: Oo nga, pero matagal mag isip at mag-type.
Kulas: Huuuu, palusot!
Kulasa: Maganda nga kung araw-araw kang may post.
Kulas: Pero.....
Kulasa: Pero hindi required.
Kulas: Huuuu, palusot ka talaga.
Kulasa: Hindi ah. Wala naman nakasulat na dapat daily ang pag post.
Kulasa: At saka, napuyat tayo, paano ako mag po-post?
Kulas: Sabi ko na nga ba hanggang umpisa ka lang.
Kulasa: Di pa naman tapos ang araw, pwede pa.
Kulas: Ngayon mag po-post ka kasi nasita kita.
Kulasa: Hindi, mag po-post ako para may mabasa ka.
Kulas: Huuuuu.
Kulasa: Kung di ka nagbabasa, paano mo nalaman hindi ako nag post?
Kulas: Kasi hindi ka gumamit ng computer.
Kulasa: Huuuuu, palusot! [beh!]
0 ang naki-chika:
May gusto kang sabihin?