Unang Araw

Kulas : Ano gawa mo?
Kulasa: Gawa ako blog.

Kulas : Ano ‘yon? [susmaryosep ka talaga Kulas!]
Kulasa: Yung ganito. [sabay pakita ng screen]

Kulas : Ano naman isusulat mo?
Kulasa : Kahit ano.

Kulas : Pwede ba yon?
Kulasa : Siguro, kasi iba-iba talaga ang mababasa mo sa isang blog.

Kulas : Eh bat mo naman naisipan gumawa ng blog?
Kulasa : La lang. Type ko lang.

Kulas : Ngyek! Kung kelan ka pa tumanda ngayon ka pa gagawa ng blog?
Kulasa : Eh wala naman masama don – kahit uugod-ugod ka na pwede ka pang gumawa ng blog!” [sabay irap]

Kulas : Ay naku, tignan ko lang. Baka mamaya hanggang umpisa ka lang!
Kulasa: [tahimik na nagiisip – “Tama kaya si Kulas?”]

Kulas : Eh bakit tagalog - eh bulol at mali-mali kang magsalita.
[Namintas pa itong si kulokoy!]
Kulasa: Wala, type ko lang. Kasi para lang naman akong nag-ku-kuwento, so kung paano ako magsalita ganun yon.

Kulas : Nakakahiya, baka pati spelling mo mali mali. Tsaka mahirap basahin ang blog na tagalog.
Kulasa: OK lang yon, eh di basahin nila ng malakas at tsaka pang panay Ingles ito, pipintasan lang ako ni Sungit. Buti na to, Taglish, natural ang dating, very typical Kulsa.

Kulas : S*eyt, arte mo!
Kulasa: S*yet ka din!

{gayan kami maglambingan ni Kulas, misan masama marinig ng mga bata, pero walang dibdiban, lambingan lang}

Kaya ganito nagumpisa ang unang araw at unang try ko magsulat entry sa blog.